Kimsesizlik nedir bilirmisiniz
Annesiz babasız bir çocuğun yaşantısını.
Onlar hep sıcak bir yuvanın özlemini hasretini çeker.
Yüzünde acınası bir gülüşü vardır savunmasız.
Hep bakıma muhtaç sevgiye aç ve sefildirler kimsesizler.

Sokaklar soğuk bir o kadar acımasız.
Hayat onlara baştan yenik davranmıştır.
Her defasında oyunlarını oynamaya devam etmiştir.
Her zaman eksik bir yanları vardır hayata dair.
Yenilgiyi kabullenmişlerdir çaresizce kimsesizler

Korkarlar insanlara yaklaşmaya
Savunmasız gözlerle bakarken bile
Kendilerini nasıl korusalar bilemezler.
Her umudun tükenişinde
Kara bulut arkasında güneşi bekler onlar çaresizce

Umut eder mutluluk der mutlu olmayı diler kimsesizler .
Özlemlerini hep hayallerinde yaşarlar
Bir anne sevgisi nasıldır bilemezler
Anne sevgisine kokusuna
Şefkatine başlarının okşanmasına hasretle bekler onlar.
Bir kap sıcak yemeğe muhtaçtır kimsesizler.

Kimsesizlik durgun bir okyanustur aslında
İçinde derin bir yalnızlık saklar.
Ey çaresiz acıyla yoğrulmuş insanlar
Ey kimsesiz garipler umudum kalmadı diyen yaralı yürekler.
Bir gün bu hayat sizinde göz yaşlarınızı görüp
Yüzünüze gülecek elbet.