Pak...
Çadır tiyatrosundan arda kalan mahmurluk
Şarlatan suskunluklar Tiryaki bedenlerin balmumu ızdırabı Gölgesine çığ düşmüş hatmi çiçeği Bir köşede kardelen direnci Zemheri yangınında esmerleşen elleriyle gömerken toprağa mecburen öğrendiği gerçeği Güneş’ten ışık içen bir çocuk Meçhule kaçınılmaz yolculuk Gözleri ati aydınlığı Yüreği billur Sırtındaki yükten değil , döşündeki dertten iki büklüm Bir gün genç , bir gün sabi Ağlamaktan gocunmayan erkek Yahut gözlerine bakmaya utanan kadın gibi halk tek yürek Yarım kaldı biliyorum Elvedasız bir veda Hıçkırıksız figan Tuzsuz aş Demsiz çay Bulutlu bir gecede dolunay Şafak vakti terkedilen vatan gibi... |
tebrik ederim