Hengâme
Umut parlıyor saçlarında,
Her şey, bitecekmiş gibi başlarında, Bu saçma telaşlarımda, Şehrin hengâmesi içinde. Kargalar ağlıyor başımda, Şimdi sönüyor güneşimde, Martılar arıyor su, çölümde, Şu hengâmenin içinde. Tımarhaneden bu bölümde, İşlediğim bütün suç önümde, O kadar yakındı ölümde, Şu hengâmenin içinde. Bu berbat gün bitiminde, Şimdi sönüyor güneşimde, Gölgeler hâlâ peşimde, Şu hengâmenin içinde. Onlar; Onlar, insan biçiminde, Şu hengâmenin içinde, Üzülmek benim seçimimdi, Umut parlıyordu saçlarında. |