Yangın dolusunda kalp çırasında
Bir gerçeğe gül bağladım erenler
Gönül yarasında kan şırasında
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Akıl süzgecinden dolu içerken
Yâr dediğinden zorda seçerken
Ecel şerbet vermiş sırat geçerken
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Benimde yazlarım kışlarım vardı
Ak tura göğsünde nazlarım yardı
Dostum bildiklerim helvamı kardı
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Marifet binaya gövde kurmaksa
İyilik çatırdar yüze vurmaksa
Ellerin salıyla söze durmaksa
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Bir zaman senleydi dost bildiklerin
Koltuğun başında yer verdiklerin
Rüzgâra çekildi can derdiklerin
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Artık bu didişme bağrımda yaştı
Herkes niyet verip yolunda taştı
Senle uğraşamam vakitler şaştı
Bir gerçeğe gül bağladım erenler


Son kez söylüyorum dilde bey atta
Düşmanı sevindir dostlar zevatta
Kimseyi kırmadım kırmam hayatta
Bir gerçeğe gül bağladım erenler