Düşürdün gönlüme aşkın narını,
Ah be gülüm, ne haldeyim gör beni!..
Tabip bilmez bu sevdanın harını
İnsaf et de ellerinle sar beni.

Etme gülüm, arada bir sor beni...


Deli bir sevdanın deryasındayım
Sanki bulutların arasındayım
Tepeden tırnağa bir yangındayım
İflah etmez bu yaktığın kor beni.

Gel de... yaksın gönlümdeki nâr beni...


Tatlı hayalinin esiri oldum
Nasıl bir büyüdür kapıldım kaldım
Aşk bağında çiçek çiçek açıldım
Uzat ellerini kopar, der beni.

Saçına tak, tellerine sar beni...


Gönül ister, yar eliyle derilsem
Gül kokulu sevdalara sarılsam
Toprak olsam yollarına serilsem
Her geçende ayağına sür beni.

İster dağıt, ister yele ver beni...


Gönül bahçemdeki gülümsün benim
Sevdaya uzanan yolumsun benim
Hayata tuttuğum elimsin benim
Sitem etme, sitemlerin yer beni.

Yanmaz mısın, öldürürse zar beni...


Sevda serhoşuyum, şarabım sensin
Çöldeyim, umudum, serabım sensin
Dünya bir tarafa muradım sensin
Ya tut ellerimi, ya da vur beni.

Ya tut ellerimi, ya da vur beni...


Cemal Varol, İstanbul