Bak KASIM’da geldi
Mutluluk kokmuyor ,artık yüreklerde
Endişeler kol geziyor ,bakışlarda Yorgunluk akıyor , tüm sevmelerde Bıkkınlık geziniyor ,özlemlerin içinde Can suskun , ten bezgin ,göz gezgin Söz ezgin ,yürek gergin Bıçak çekmiş kelimeler Kanamış tüm anlamlar Yara bere içinde kalem Aşk yaşları dökülüyor Acıyan gülüşlerden Şiir bitap düşmüş ,Şairin kaleminde Türkü susmuş , Ozanın dilinde Resim çıkmıyor , Ressamın tuvalinde Yeter artık Aşağı tükürsek ,acılı yürekler Yukarı tükürsek ,ağlayan gözler Şu suları durulsun artık ,hayatın Bir güneş doğsun ENLEM / BOYLAM / PARALEL’DEN Etkilenmeyen Dikişler atalım ,kanayan hayallere Salalım meydanlara Gözleri kan çanağı olmuş nefretleri Ve eyleyelim yorgun gönüllerimizi En uçkun sevdalar da Şiiiiiişşşşt ........ AŞK Neredesin Çık kabuğundan Bak KASIM’da geldi |
Güz demek genelde Kasım ile anılır saniyorum.
Bu manada oldukça güzel ve de doğru tanılanmış bir şiirdi.
Kutlarım sizi. Gönlünüze yureginize sağlık.
Selamlar saygilar.