SESSİZ RÜZGÂR
’gelişin rüzgarından belli’
bir fırtına kopardı yüreğime sevda yükü pınarlarımın coşar sevgim kıyısına tutunur hırslı ve densiz sokağına mısralar aralanır yine sıcağına kuş yuvası sargın dudağına düşen aşk damlası sıcak bir şarap kokusu yutkunur damlalar pencerende sessizlik muhteşem dargın lambalar bir müjdeli mektup gelir silkelenir kuş kanadında gece iner uykusuz yatağıma usulca kırmızı gül edasıyla salınan sevda yaprağına sarılı korkmuyorum sevişmekten durdurun zamanı kovun yelkovanla akrebi gecenin tılsımına salıverdim gözlerimi uzattım mazime ellerimi mutluluk esti sabahlara dek bir kez daha beklermiş maziyi ıslak toprağın mis kokusu üstüne örtüşen ölü toprağı hayallerim ezanlar şahidim gidişin de rüzgarın gibiydi... Behçet Bük 1604/12.11.2016/22.00’Eskişehir |