CAN YARASI
Bir Gül yaprağının renginden b/akıyorum dünyaya
Suysa su ateşse ateş Aynı zamanda hem donup Hem de yanar mı insan Yüreğimde açar bir bahar dalı Bir yanım çöl bir yanım göl İkinci bir güneş ikinci bir ufuk Gün üstüne gün gece üstüne gece Vakitli vakitsiz damarlarımda gezinen Bütün cemreler gönlüm (d)e d/üşüyor Kendi yarısıyla ve yarasıyla Saatlerce konuşup durur insan bazen,saatlerce Kalbimin sana anlatacakları var Uzun yollardan geldim itiyor ileri Can titrer göresim geldi Denizlere kavuşmaktı dileği Dili çözülür yüreği haykırır hiç konuşmadan Kısık sesleri dinlerim Günler belirsiz Gelir mi yüreğimize düşer mi yollarımıza Sessizce gelir girer uykumun arasına Öyle bir mavi ki kendine boyar her şeyi İctenlikle karşılıyor beni Yağmurca koşar yüreğime, hüznüme Saatler durmuş Yüreğimde elin İçim yeşerir Döne döne çıkıyor Masmavi rekleriyle dolaşıyor Unuttum aşkı sende unuttum Örtülü üstü umutlarla Umudumun sana uzayan kıyısına Dalar giderim Bana uzun sorular sorma Paslı zincirlerim Yüreğimde gidenlerin ayak sesleri Sadece duman, sadece duman Bağlıyız büyük bir kasırgayla birbirimize Vuruldum yaralandım düştüm kanadım ama ölmedim Neylersin cancağızım yaşamak lâzım Aşk dediğin nasipli nasipsiz Bir şarkı gibi dokunaklı tutukluluk hâli Parmaklarının arasından ab-ı hayat damlar Kapanır sır vermez açılır görülmez Aklı mavide bitmedi daha Dünyanın neresinde olursa olsun Gönül kokusundan tanır insan sevdiğini Kalp öylesine verilmiş bir yük değil ki Aradığı rüzgarın kokusu Gökkuşağı Irmağı yıllardır kayıp Turuncunun içinde bir beyaz tekne O yöne açar çiçekler Gözlerinle göremezsin Damlar toprağa yalçın kayalar Bir avuç bir avuç daha Ayın soluğu... Gücüm kalmadı yazmaya Can evim gönül toprağım Haydi şimdi susalım Ölüm gibi.... Susalım ve yaşayalım |