O gözlerin, kuru halatıyla,
Karanlık dehlizlere çekti,
Güneşin battığı yerde de,
Güneşim oldu, güneş ekti...

Fırtınadan ve karanlıktan,
Başka ne kattı günlerime,
Gelenim-gidenim yok oldu,
Hüzün koydu kapı önlerine...

Yüzüme bir gülerek baktı,
Güler yüzlü tatlı bakışıyla,
İçimi bir sevinç doldurdu,
Yanaktaki gamze nakışıyla...

Gönlümdeki dağlar-taşlar,
Türlü yeşillere büründü,
Ufukta belirsiz umutların,
Tamamı aşkıyla süründü...

Manzara ruhumu aydınlattı,
Çok şey kattı bendeki bene,
Aşkı öyle bir tesirli oldu ki,
Halimi kim anlar, kimene!...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.