Bu şiir; şiiri sadece ölçülü ve uyaklı hoş söz söyleme zannedenlere, nar tanesi gibi şiir saçanlara, tespih dizer gibi şiir yazanlara gönderme bir şiirdir. Şiir odur ki; söylenme nedeni olsun, söylendiğinde söyleyeni rahatlatsın, sadece biçimsel güzellik ve ahenk mükemmelliğiyle değil anlam derinliğiyle de okuyan ve dinleyen de dinamit etkisi yapsın...

Meylettim şiire söylerim kelam
Tülbentten ayranı süzer geçerim
Severim güzeli herkese selam
Sözümü ahenkle bezer geçerim…

Mısrayı süsleyip uyak da koydum
Kök kafiye için patlıcan oydum
Ölçünün uğruna şiiri soydum
Günde üç beş şiir yazar geçerim…

Meyveli gazozla bol kaşarlı tost
Keyfime bakarım sererek bir post
Takla da atarım bakla da hey dost
Rüzgârsız havada tozar geçerim…

Bu çakma şiirde mana arama
Buğulu aynada saçın tarama
Leyla’mın gözleri çare yarama
Vefasız dostları çizer geçerim…

Tespih çeker gibi hece sayarım
Dize sonlarına uyak yayarım
Yumurta topukla buzda kayarım
Dalgamı bozanı ezer geçerim…

Çiçeğe meyveye konar da arı
Bal döker peteğe rengi pek sarı
Aşure içine katarlar darı
Uyağın hasını sezer geçerim…

Yağmurlar yağarken çakarmış şimşek
Namluya sürmedik, harbide fişek
Şilteye bakınca, rahattır döşek
Canımı sıkanı üzer geçerim…

Dalgasız denizde olur mu köpük
Şiir madeninde yüreğim körük
Ne desem boşuna anlamaz kütük
Arife, hendeği kazar geçerim…

Davul zurna çalsam ne anlar inek
Ölçüyle uyakla vızıldar sinek
Has şiir koşumlu ata biz binek
Müsvedde şairi bozar geçerim…