Yıllar önce bir şiir okumuştum bir yeniçeri şiiri... Buram buram sıla kokan, buram buram İstanbul kokan... Kuzey Afrika da görev yapan bir Yeniçerinin şiiriydi bu. Payitahttan uzak düşmüş, içindeki isyanı dile getiren bir yeniçerinin şiiri... Yıllar geçti o terennümler zihnimden hiç silinmedi. Bu türkü o yeniçerinin İstanbul özlemini anlatmaktadır.
Tarihin tozlu sayfaları arasında kalmış, unutulmuş bir şair... Kim bilir nice şiirler yazdı, neler yaşadı ve sonu ne oldu? "Yeniçeri Türküsü" isimli şiirimi Kuloğlu ve yoldaşlarına ithaf ediyorum. Nur içinde uyu kahramanım...

’Bád-ı sabá (sabah rüzgárı) İslámbol’a varırsan / İşte Cezayirli geldi diyesin / Arza girip padişahı görürsen / Káfir gemilerin aldı diyesin // Yetişip ardından ortaya alıp / Balyemez topların üstüne salıp / Bayrağın ters dikip aman dileyip / Yezidler mikdarın bildi diyesin // Kılıcın kemend atmış solunda / Seksen dirhem tüfenk atar kolunda / Kimi merhum oldu gaza yolunda / Kimi Hakk’a teslim oldu diyesin // Deryáya çıktılar gaza kasdına / Gani Mevlá’m saldı şikár üstüne / Her birisi seyfin (kılıcını) alıp destine (eline) / Hazret(i) Ali gibi saldı diyesin // Selám olsun bizden dosta, yárána / Sevdiğini sinesine sarana / Kuloğlu’nun ahválini sorana / Dört duvar içinde kaldı diyesin’

Kallavi fincan terekte,
Kallavi fincan terekte.
Yar sinem dersaadette,
Yar sinem dersaadette.

Dergah-ı selatin benim,
Dergah-ı selatin benim.
Gaziyan-ı Hacı Bektaş Velim,
Gaziyan-ı Hacı Bektaş Velim.

Dardağanım hare hare,
Dardağanım yar hare hare.
Çöller bana mapushane
Çöller bana mapushane.

Asitane yar gözümde hare hare,
Asitane yar bugün hare hare.
Yar yokluğun mapushane.
Dört yanım zalım mapushane.

Dardağanım hare hare,
Yar dardağanım bugün hare hare.
Yar yokluğun beni berdar etti,
Hünkar beni dare çekti.

Kallavi fincan terekte,
Kallavi fincan terekte.
Yar sinem dersaadette,
Yar sinem bugün asitane.