Boynu büker Yusuf'umAna babası ölmüş ortada kalmış garip Kimsesi yok gidecek boynu büker Yusuf’um Daha küçücük bilmez hangi menzile varıp Ömrü hazan yaprağı yaşlar döker Yusuf’um Okul yüzü görmemiş alfabeyi bilmiyor Dışlanmaya alışmış çağırsanda gelmiyor Yüreğide merhamet kötülüğe çelmiyor Yaşıtlara imreti ile bakar Yusuf’um Yenge amca hor görür garibi döver durur Akranları aşağlar durmadan söver durur Silen olmaz yaşını yanaklarında kurur Üstü başı perişan ağıt yakar Yusuf’um Yazın sürüyü güder kışın davarı bakar Ahırdaki çilesi her dem içini yakar Her gün isyan ederek çektiklerinden bıkar Yüze gülemez talihe yumruk sıkar Yusufum Tırpan elinden düşmez gün boyu çayır biçer Sadakat mertlik için canından bile geçer Her kim çağırsa gider hazır kıta hazır er Arada hüzünlenir ah vah ceker Yusuf’um M.Kılıçel |
kutlarım tüm kalbimle.
selam ve saygılarımla...