Anahtar cümleler;ödevim
Duvara doğru ilerledi
Kafasını kaldırım ileriye doğru baktı
Bir de ne görsün
Kafası olmayan insanlar gördü

Karanlığın gölgesinde,
Duvarlara doğru ilerledi.
Korkunun penceresi açıldı
Birden bire ;

Şaşkınlıktan dili tutulmuştu
Ağzındaki salyalar akıyordu
Sesler kulaklarını tırmalıyor,
Gözlerini kısarak,

Kafasını kaldırıp ileriye doğru, umutsuzca baktı.
Bir de ne görsün, kesik başlı insanlar
Aman Allah’ım gördüklerim bir kabus mu ?
Diyerek, çırpınmaya başladı

Hayır hayır gerçek olmaz bunlar
Kesik başlı insanlar üstüne üstüne yürüyordu
Oracıkta bayılıverdi.

Kendine geldiğinde yatağındaydı
Nasıl gelmişti kim getirmişti bilmiyordu ?
Titremesi hala geçmemişti .

Onlarca soru kafasında dans ediyordu
Gözlerini tavana dikti saatlerce düşünüyordu
Çıkamadı işin içinden , yatağından doğrulmaya bile hali yoktu.
Birden kapının zili çalmasıyla irkildi .
Onun, hiç arkadaşı yoktu.

Bütün kuvvetini toplayarak kapıya doğru yöneldi .
Kim o kim o ? dedi.

Çıt çıkmıyordu . Korkunun ecele faydası yoktu.
Elleri titreyerek kapıyı açtı . kimsecikler yoktu .
Derdini kime anlatacaktı. Kim inanırdı ki?
Kesik başlı insanlar gördüğüne...

Aslı Gül