Düş perisinden şiirler/8Ne Para Ne de Saray Şöhret, sana ne gerek, neşeyle dans ederken Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Mutlu geçen zamanı, aklıma kaydederken Denizi sevdim amma, yerleşmişim karaya Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Yakalamışken aşkı, ırmak olup taşarken Özlenen sevgilinin, kollarına koşarken İnsan zor seviniyor, ömrü böyle yaşarken Dolu dolu gülerken, girmesinler araya Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Papatya, gelincikler, hepsi kaplarken yolu Gönül bahçeme girip, bende seyredin gülü Bademler açıyor bak, her taraf çiçek gölü Şu gönlümüz dönerken, ilkbaharda haraya Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Aşk öyle bir ateş ki, hoştur gönül yakışta Sevdanın izleri var, yaptığın tüm nakışta Ellerimi tutarak, gözüme her bakışta Sevgi sözcükleri yâr, merhem olur yaraya Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Aslı böyle mutludur, zenginlik başa bela İnsan olan insana, huzur lazım evvela Şiar edinsin herkes, sabır gerekli kula Kulağıma fısılda, hiç lüzum yok naraya Ben ki ihtiyaç duymam, ne para, ne saraya Aslı Gül |