Biliyor musun!
Çöker
kimsesiz bir çinarın dibine yüreğim sensiz şehrin yoksul sokakları martı çığlıkları sararmıs ağaçlardan dökülen veda yaprakları kış kokulu yağmur bulutları dökülüyor vakitsiz her gece zift karası kaldırımlara Faili meçhul bir son bahar göğsümü delen son kurşun Yalnızlığımın ayak sesleri kentin en ücra köşesinde Serseri bir ayrılık Bir garip kimsesizliği besteler içimde biliyor musun! hiç dönmeyeceğim bir sürgünüm Tanımlanmamış acıların cümleleri gibiyim bırak sevdayı en sızlayan yerinde berrak suların ay ışığı içtiği yerde Belki Unutur yüreğim A.ALKIŞ |