Madem şimdiye kadar yaşadıklarının diyetini ödedin. Hadi o vakit yeni görüpde susacaklarına , bilip de diyemeyeceklerine, ölüpte gömemediklerine .... Hadi birde içinde acısından aşk hikayesi .. Diyetini sonra ödersin ..


sevgilerimle...

şiire astılar gölgelerini aşkın
kurumadı
sustuk kabul etti sandılar
konuştuk anlamadılar
insana yabancı kaldık
hele ki sevdaya

Tütün sardım durdum yıllarca..

Bazı cümleler yazıldığında bitmiyor devamı da var arkası da..

Şiire mekan olmuş resmin buysa mekansızık evladır.
Bu mekan içse ki oyle görünüyor.yatacak yerin yok.
Bir gidesim geldi buralardan.
Eyvallah şiir güzeldi.

iki cılız bilek ve aynaydı gördüğüm şey,
bazen kesiyordum bileklerimi bakışlarımla
an kana bulanıyordu usulca
içimde avaz avaz bağıran milyonlara inat,
dilim hep sustu....
susuşlarım çoğaldı yavaş yavaş adam,
ve ben konuşmayı unuttum gözlerimsiz
mutluluğu unuttu yanak kaslarım
sevgiyi çöpe atmışken çoktan
kalbimi tekleten tek şey sigara oldu..
hayat istediklerimizi vermedi evet,
belki bizde istemeyi bilmedik adam
istediğimizi sandığımız şeyler
kaydı yavaşça avuçlarımızdan
perdeleri kaldıran gerçekleri vardır insanların

görürsün ve unutursun..

iki cılız bilek ve aynayken gördüğün şey,
sen cesaret edemezsin kana,
daha ucuz şeyler arar hücrelerin
bir ilacın zehir etkisini düşünür durursun saatlerce
bulursun, inanırsın sensiz herkesin mutlu olabileceğine.
Sonra yine canın takılırda boğazına beceremezsin ölmeyi bile.

Diledim adam.
Ölmeyi yok olmayı kaybolmayı
diledim ama beceremedim..

Ve bu yüzden yara oldu hayat
sevdiklerimiz ırak...

Güzel şiirdi,
Eyvallah..

Mekansızın şiirlerinde hep bir iç ritmi, bir içsel konuşma üslûbu var. Seviyorum bu söyleyiş tazeliğini.

Bu şiir de çok romantik olmuş ama haddi zatında. Anlayana...

O zaman buyrun:
Bende hicrân yarasından da derin bir yara var
Ona bi-çâre gönül boş yere bir çâre arar

Şarkı sözü...