Srebrenitsa
bin dokuz yüz doksan beşte uğramıştı ihanete
taş kalpliydi insanlar sahip çıkamadı emanete üzerlerinde ölü torpağı,darmadağın islam dünyası oysa; birlik olmaktan yanaydı, Bilge Kral’ın rüyası. zulüm her yer de ve her çağ da aynı zulümdür zulmün kuvvet bulduğu çağlarda ruhlar ölüdür ne geçmişte ne günümüzde yücelmesin tiranlar ibrahim’in gül bahçesini, ancak gül nesli anlar ey kardeşim/sen dirilirsen;bilki insanlık seninle dirilir bu yol da; yarılan denizin ortasında,inananlarla gidilir bu yol cihat; nefse çekilen kılıçtır ve nefsine isyandır bu yol;yürüyenlerin haliyle, "üslubu beyan ayniyle insandır" yusuf erdoğan |