Kendini
ve bendini bulamamaktı biraz da
intihâr öncesi zaman da gibi
-gibi bir yangının külünde soğumak hayat
bir’azda
çoklu
sabır ile.
sükûnluca..

Ölümsenir herşey bilinçlice gibi..

Kırılır içindeki çocuk
lâkin beklemek bitmez
O kurtaracak tüm hayalleri keza
-keza adı umut o çocuğun unutma..

Saçmaladım yine tüm harfleri
kurşuna dizdiğim cümleler de
sebepsizce öfkelendim
dindim sonra rüzgârlarımla savrulduğum buzulluklardan
dedim eylül değil ekim
-ekim kapımızdan eser geçer de
bu şiirlerdeki hüzün ne olacak..


Farzettim yazılmadı
çatlamadı içimdeki sabır farz edin
huyunca akıyor ırmaklar
suyunca süzülüyor kırlangıç yuvasına
fırtına öncesi sessizlik de uydurma
herşey bal kaymak
ve sayılsın ki
sessizliğe demir attığımızdan beridir
şiir ç’ağlamıyor limanlar
güzide bir öykü bu zira
okunup koyulacak on bölümlük kitap
tozu silinecek rafa
belki derin bir iç çekiş
sonu flu biten
ve hatta
s’onuncu b’ölümdeyiz
kıyısında oturduğumuz masaldan
gerçeklere d’üşüyoruz şuan
gülümseyin
d’öğünmeden..