EYLÜLDE TUT ELLERİMİ
Eylül sonunda tut ellerimi,
Bakma gözlerimin içine sakın… Geçen zamanı düşle, Rüzgarların fısıldadığı Hüzünlü şarkılarda! Aldırma son durağında olduğumuza Şu bitimli yolculuğun… Anlamalıyız bir yaz yağmuru gibi geçtiğini, Hiç bitmeyecek sanılan yılların.. Bir ömrü yaşamanın sevinci sığar, Kısacık bir zaman aralığına… Yaşamak için yaşayabildiysek eğer… Bil ki yaşamaya değmiştir… Bilir misin? Hep seni sevmiştim Belki zamanlı belki zamansız… Hapsetmiştim yüreğimin içine Bir kış gecesi masalında! Ay ışığı, Karlı dağlarda ayazı aydınlatırken! Sonra el ele vererek, Kırkharamilerin tuttuğu Nice geçitleri geçtik seninle… Anılarımızın derin izleri yazıldı Zamanın hafızasına… Bazı bulut olduk, bazı rüzgar, Bazı kuş olduk. Gençliğimizin geçtiği yerlerin Üzerlerinden uçarak Memleket özlemini giderdik! Ve son durakta, Son treni beklerken, Tut ellerimi, Bakma gözlerimin içine sakın... Geçen zamanı düşle, Rüzgarların fısıldadığı Hüzünlü şarkılarda… |