TÜRKÜ BİR KOR
Kelimeler lal olmuş , eller bağlamada , notalar hisleri bağlamada.
Kifayetsiz kalsa da yürekler ,olumsuz ’siz’ler emanet sazlara. Armoniye esir şelpeler , ova kavurmamış rüzgarı uyutmakta , gebe gün ,doğmamış yazlara. Törenin okuduğu uzun hava , gençlerin üzerine yağdırmakta kan, gözyaşı . Katıyor analar , çaresizliğin tohumlarını ; gönlünün sol yanına . Tuza basıyor yara , ne çara , büyükçe nara. Çağlasa mı , ağlasa mı , cesaretini kör kuyulara bağlasa mı ? |