Alaman Gadınayıptır söylemesi benim yarim kâfirdi küfrüne rağmen beni bataklığına çekti yüzüme gülse bile mavi gözleri zifirdi o zifrin hüzmesinde elem tohumu ekti feryad-ı figân ile imana davet ettim „yaşamana bak, hayat çok kısa“ dedi bana „esirin oldum azad eyle gideyim“ dedim arzumu insafsızca gitti attı yabana ondan hayır olmadı Yaradan’a sığındım bilemedim ne şekil af dileyeceğimi dertler kümesinde tek başıma bir yığındım iyi tahmin etti me me meleyeceğimi bir felaketti onun dalgalanan saçları yanık bağrıma dizdi suçun sarı tadını bir alev taşıyordu yakıveren uçları silemedim kalbimden bu "Alaman gadın"ı „senin yolun sanadır benimki bana“ demek kolay da bilen var mı arada engelleri belli boşa gidecek bunca mevsimlik emek bilen varmı boynumda ipleri çengelleri macerada saadet arayan gafil kişi hakk ettiği ölçüde bulmuşdur belasını yeyince yüreğine kızgın çelikden şişi şimdi arayıp dursun sarışın leylasını 18. 10. 2016, Almanya |