ELLER KURUSUN
Hainlere kucak açan
Eller Kurusun Kurusun! Aramıza zehir saçan Diller Kurusun Kurusun! Kötülüğü hep aklayan Arkamızdan bıçaklayan Düşmanımı kucaklayan Kollar Kurusun Kurusun! Zemheride açan çiçek Yanlış yöne uçan böcek Bu otları kim biçecek? Dallar Kurusun Kurusun! Aramızda siyah perde Kim düşürdü bizi derde Güzel olan insan nerde? Hallar Kurusun Kurusun! Zengin iken darda kalan Barış diye haber salan Şehidime mezar olan Sallar Kurusun Kurusun! Kelebekler ışık saçar Karabağ’da güller açar Kötülerden millet kaçar Yollar Kurusun Kurusun! DOĞANAY’ım yanar bağrım Günden güne artar ağrım Millet için benim çağrım Kullar Kurusun Kurusun! Kemal DOĞANAY |