Umutlar tükenmesin
Gün akarken ufukta, yüksek dağlar ardına
Umutlar tükenmesin, karanlık bastı diye Elbet güneş doğacak, güzellikler yurduna Yas tutar mı gül dalı, bülbüller sustu diye. Mevsimler ömür gibi, yazı, kışı, baharı Fani dünyada ömrün, sevgi en büyük kârı Zemheride kaldıysa, pembe, beyaz, al, sarı Umutlar tükenmesin, gül yere düştü diye. Hazan mevsimi gelir, dökülünce yapraklar Yolun sonu değildir, saça düşünce aklar En sonunda sabırla, yüreği vuslat paklar Arkanı dönüp gitme, talihin küstü diye. Yapraklar dökülünce, göçüp gider hep kuşlar Sabrın selametidir, zemheride ki kışlar Düzlüğün kadri olmaz, olmasaydı yokuşlar Yoldan geri dönülmez, fırtına esti diye. Güzellikler çoğalır, hep verince el ele Gönüller bir hoş olur, sevgi gelince dile Sevdiğine selamı, ver seherde ki yele Umudunu tüketme, kar yolu kesti diye. Ahmet MORAN |