YANABİLİRİM KAPINDA
Bilirim sevgili
Aşk dediğin bazen Közlerden demlenen Bazen de yeniden Küllerden közlenendi Şirin değil mi Ferhat’a dağları deldiren Şems değil mi Koca Mevlana’yı Yatak yorgana düşüren... ** Elbette ki Vardır her şeyin Bir ederi Birde ödenecek bedeli Böyle bir sevdaydı İsa’yı çarmıhta gerdiren Bir şafak vakti Halkalı urganla Pir Sultan’ı Darağaçlarına çektiren... *** Nasıl bir aşktır öyle Mecnun’u Leyla Leyla diye Düşürüyorsa çöllere Nasıl bir sevdaysa Özgürlük uğruna Yıllarca yatılıyorsa Birkaç adımlık hücrede Öylesine Sevdalıyım hasretine... **** Bu aşk bu sevdayla Kara kışın Tam da ortasında Aylardan ocak Hem de en zemheri Soğukta donacak Bir günün şafağında O an oracıkta Alev alev Yanabilirim kapında... Muzaffer KALABA |