SANA GEL DİYEN...
Biraz önce esti kokunu taşıyan rüzgar..
Girdi odama sardı dört bir yanı... Kokunla uyuyup kokunla uyanır oldum artık... (ÖZLEDİM) anla Gidişin Savaş’ta annesi’ni kaybetmiş aç susuz ve çaresiz bir çocuğun göz yaşları gibi inceden vurdu beni... Her sözünde yüreğinden vurulmuş... Öksüz ama gururlu bir şekilde yaşamak isteyen bir çocuğun titrek sesi gibiydi... Sana gel diye seslenen yüreğimin dili... Anlamadın, anlayamadın. YUSUF SAĞLAM. |