36Hiç yoktan bir şiir öldürdüm ben güvercin kanadından muzdarip idim öldürdüm de kurtuldum kanlı ellerimi duvarlara silip mana aradım aksinde erken biten sevişme gibiydi hayat bazen filtresiz pişmanlıklardı cigaranın dumanı geceye üfleyip sinkaflı küfürler uydurdum utanmadan bir daha olmadı hiç bu eller ve bu tende üvey sevgiler zira gönülsüz halvetten oluyordu bu hayırsız genler sevdim ve yanıldım çoğkez herkes kadar her güzele şiir çizdim neden olmasın ki güvercin kanadı meselesi buradan gelir Ama sormayınız birdenbire isimleri tutamam aklımda kim hangi şiirde ne kadar oldu belki hepsi yada hiçbiriydi |
bir leylek yolaldı göynümden...
tebriklerimle şair.