Dün gece dolunay düştü pencereme
Parladı parladı
Güneşi aldı ardına sakladı
Sen yoksun diye
Söndü sokaklarımın lambası
Şehrime hazan yağdı
Toprağına dokundum ıslaktı
Yoksa bulutlar mı sana ağlamıştı?

Boynu bükük bıraktığın çiçeklerin soluyordu
Günden güne
Bende konuşuyordum onlarla senin gibi ama
Nafile
Bir avuç toprağından alıp döktüm saksıların önüne
Filizlendi, tomurcuklar açtı güllerin
Yeniden...

Sanki her an gelecekmişsin gibi
Bekliyorum hâlâ seni
Yemek yemiyorum
Üzerim açık uyuyorum
Hastalanıyorum
Herkes geliyor, sen gelmiyorsun

Mezar taşın neden soğuk anne
Üşüyor musun?
Ruhumdaki alevler seni ısıtır da
İçimdeki dinmeyen ateşe
Buhranlar sarmış yüreğime
Toprağını basıyorum
Soğutmuyor
Ölüm soğuk olsa da
Ayrılık hep yakıyor
Ayrılık hep acıtıyor
Hasretin kalbime sığmıyor
Toprağın hüzün kokuyor anne
Toprağın sen kokuyor...