BU MUDUR?gecenin yırtık cebinden düşen özlemlerdi payım saklamak işin cabası. korkusuzca sarılmak geleceğin omuzlarına tek hayalim olsa da emeklemek peşi sıra günahsız bir çocuk gibi bu mudur? budur diyorum kendi kendime adam sen de neyin telaşıdır bu mezarlar ben gibilerle dolu gözleri boş tabuta çakılı dünya malına gömülü beden isterik bir kahkaha dökülüyor dudak kenarlarımdan aşk mı? hadi sende git işine anam babam bedenlerin dili dışarda avuç içleri geceden kalma şehvetle terlemiş saçlarında ayrılığın meltemi uçuşur sesli sesli geceye. bir deve gibi hörgücümü doldurmuşum acılarla daha ne gerek var mutluluğa sebepsiz günahlarım var mendil satan çocuklar gibi bedeli kendimden ağır hayat satranç tahtası kaleyim en köşesinde korumaktan yorgun duvarlarım yıklımıyor yine de zamana inat kalbimin sultanı benim taçsız başım her şeye inat kaşım kalkık hilal kanım hala mavi. Ayvazım DENİZ |