FAKİRLİKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Resim sitemizin genç şair- yazarı Ayşegül AKTAĞ’dan geldi.
Böyle bir resim gelir de şiir yazılmaz mı? Teşekkürler Ayşegül.
Fakirliği sorma ateşten oktu
Yıllar yılı beni üzdü fakirlik. Koç gibi adamdım, benzerim yoktu. İnce eleklerden süzdü fakirlik. Nasıl bela ettim ben bu mereti. Bilmem nerden geldi nasıl türedi? Daldım bankalara, aldım kredi. Kasap oldu derim yüzdü fakirlik. Kestim gırtlağımdan, kestim dişimden. İsyanın büyüğü geldi eşimden. ‘’Defol ulan’’ dedim koştu peşimden Hep benim hanemde gezdi fakirlik. Kara bahtım ak diyara göçmedi. Şans denilen nesne kapım açmadı. Talih kuşu kot kafama sıçmadı Üzerimi resmen çizdi fakirlik. Eksilerim hiç dönmedi artıya. Utancımdan çıkamadım tartıya: Bir kez simit atamadım martıya. İzmarit misali ezdi fakirlik Boştu işkembemiz, boştu içimiz Bundandır döküldü tel tel saçımız. Örümcek bağladı artık kıçımız. Giriş-çıkışları büzdü fakirlik Fakirlikten olacaktı bitimim Bu fani dünyada, böyle yitimim. Gördü ki öksüzüm hem de yetimim. Bana uçkurunu çözdü fakirlik. Çeyrek altın takamadık geline. Bir lirayı deldik, verdik eline Vallah düştük el alemin diline Destanını böyle düzdü fakirlik. |
Bu fani dünyada, böyle yitimim.
Gördü ki öksüzüm hem de yetimim.
Bana uçkurunu çözdü fakirlik.
Çeyrek altın takamadık geline.
Bir lirayı deldik, verdik eline
Vallah düştük el alemin diline
Destanını böyle düzdü fakirlik
Kutlarım hocam enfesti selamlar