Ne eylese, ne söylese şaşmaya
İnsanoğlu çiğ süt emmiş erenler.
Kiminde barınmaz âr, namus, hayâ
Kimi olgun, kimi hammış erenler.

Yaşlının öğüdü masalmış gence,
Altını bilmeyen değişmiş tunca.
Merhamet gönüle düşmeden önce
Körpe kuzusunu gömmüş erenler.

Nefis karıştırır akla karayı,
Gafil görmez sînedeki yarayı.
Sevgiyle bezeli gönül sarayı
Bir nadide, ince cammış erenler.

Sabreyleyen menziline erişmiş,
Atı çalan İblis ile yarışmış.
İyi, kötü birbirine karışmış,
Yaşanılan zorlu demmiş erenler.

Dünya malı uykuları kaçıran,
Boş hayaller yârdan, serden geçiren.
Deveyi apansız yardan uçuran
Gördüğü bir parça yemmiş erenler

Kimi sevgi ekip saygı görmemiş.
Kimi dikeninden gülü dermemiş.
Kimisine ölüm de ders vermemiş,
Gerçeğe gözünü yummuş erenler.

Fikret, ahkâm kesiyorsun habire!
Haddini bilmemek girer kibire.
Kendimize sormalıyız bir kere;
Hakiki Müslüman kimmiş, erenler?

Fikret GÖRGÜN