YÜRÜMEK
Gemiler gidiyor umudun limanına,
Mavi,beyaz,güvercin uçumu gemiler... Rıhtımda bekliyor istanbul. Yüreğinin gizemini bekler gibi... Adımlarım yavaşlıyor,akan zamana inat Bir şarkı mırıldanıyor sokaktaki çingene Elinde eski bir keman,dudaklarının ucunda yanık bir ezgiyle... Havada yağmur kokusu... Gelin arabaları geçiyor çınar ağacının altından. Asırlık aşka yelken açarcasına.. Saati soruyor siyah,kömür saçlı genç kadın. Yüzünü inceliyorum istemsizce. Orhan Velinin mısaraları geliyor aklıma o an. içimde kımıldanan mevsim,beynime hücüm ediyor Yürüyorum,yürüdükçe şiir kokuyor üstüm başım. Yürüyorum,yürüdükçe ben oluyorum... |