Hüzün Kokulu Demler
Teşrinler avdet etti hazanın merhabası
Kuşların telaşını hurufat kayıt etmez Sıyrıldı üzerinden ağaçların abası Anlatmaya bunları kalemde mecal yetmez Hüzün kokulu demler esir alır sineyi Takvimler iple çeker bir daha ki seneyi Muhacir duyguları şerh eder zaman suya Yaprakların lisanı sükûta raptedilir Akşam gurup vaktinde göz kırpar su uykuya Bu ahval ağır aksak geceye cem edilir Hüzün kokulu demler esir alır sineyi Takvimler iple çeker bir daha ki seneyi Su üşür akşamları kuşlar tedirgin haza Hayale ket vurulur billur zaman içinde Bestenigar besteyle udi başlar niyaza Bu öykü kahramanı ne Çin’de ne Maçin’de Hüzün kokulu demler esir alır sineyi Takvimler iple çeker bir daha ki seneyi Ah sarı yaprakta sır bilmez bunu kahinler Ömür hitama erer beklemediğin anda Asude mevsimlerde keman inler ut inler Bir hikâye son bulur hazan renkli zamanda Hüzün kokulu demler esir alır sineyi Takvimler iple çeker bir daha ki seneyi Ankara,03.10.2016 İbrahim KİLİK |