YARİM
Yarim derdi de, inanmazdı gözlerim.
Beden uzak olunca, anlamaz oldu sözlerim. Ne yarden geçti özlemim. ne de serden sözlerim. Tutsak olan nafile gözlerim. Yazmasa da rengi soluktu. Kış baharı gözleri donuktu. Hani evvelce geçen zaman içinde. Sözleri kavruktu. Elleri yumuk yumuk, sanki soğuk . Üstü kapalı yine savuruyor. Bir de telaştan bana bakıyor. Sus pus olan bedene batıyor.( DeN!z ) |