kendisel dönüşüm
Ayı haykiran denize tesadufleştikce gözlerim
Bir mazi düserdi duygularin en hacimsizleştiği bakislardan Elim dudaklarimdan ekmek alirdi kücuk bir afrikali cocuga Ve yine kahve kapatirdi kendine ileride gazete okuyan huzur Kendim bile ulasamiyorken kendime Tel orgulerle yasak bölge ilan etmisti bile gözlerin Ayaklarimin susuzluğunu dindiren kendisel bir dönüsum Mağduriyetimle savasan konsantrepolis olmaliydim Ve şaha kalkmis bir karinca edasiyla yürümeliydik sevgiye Bir dolunay edasiyla heceledi yüreğin yüreğime Ve ses yankilansaydi beynimin her hücresinde Zamanlarca sayıklasaydi dillerim |
güzeldi dizeleriniz