ÖLÜP ÖLDÜP DİRİLDİM
Aşka âşık biriydim rüzgârın estiğinde;
Sevgiyi arıyordum, sevgine havalandım. Adanmıştım, hasretin boynumu kestiğinde; Senin balık olduğun derin deryaya daldım. Gurbet girdabı bizi döndürdükçe döndürdü, Değirmen taşı gibi öğüttük kendimizi. Yollar hasret doğurdu, yıllar aşkı söndürdü, Vuslat umutlarıyla avuttuk kendimizi. Zaman kalbime vurdu hançeri, sebep bilmem! Bundandır sensizlikte gerim gerim gerilmem; Söz verdim ya kendime sen ölmeden ben ölmem, Bu yüzdendir sevdiğim ölüp ölüp dirilmem. İbrahim COŞAR |