YALNIZLIK
YALNIZLIK
çekinceleri perçinleyen yalnızlık sarıyor sessizlikle boşalan zihni toprakta beden çekerken sancıyı gece gözlerinin rengiyle boyanıyor yalnızlık katlanan sevda sancısı yalnızlık dikenli hüzün örgüsü yalnızlık ilmek ilmek ince sızı yalnızlık acı tadında buruk gece yalnızlık bilinmez sevda açmazı kırılan gözyaşlarını içe akıtırken yalnızlık bitmeyen cümlelerle karışıyor gecenin siyahına çevriliyor bakışlarım uzun bir cümlede buz kesiyorum üşüten yürek değirmeninde kelimesiz cümlesiz ve sayfasız kitabı yazılıyor boşalan bardakların onunlayken onsuz olmanın mutluluğu gülerken buz kesmenin hüzünlü çığlığı yeşerten umutlarla hayat buluyor Adem KARAFİLİK |