GELDE KADER HAYRETTE KALSIN.
Soğudu havalar.
Her gecem beklemekle geçen. Her günüm avunmakla.. Umudun dallarına yapışmış gönül, söylesem bile inanmıyor; Senin hiç gelmeyeceğine... Sızlatıyor burnumun direğini, Bıraktığın her hatıran... Gelme. Nasılsa tüm hainliğiyle geçip gidiyor zaman. Kalbim gel diyor oysa halâ. O ne bilir ki sevmekten başka! Bakarız yıldızlara, Yazarız biz halimizi satırlara. ’Ekimde gel, Kasımda gel, Aralıkta gel’ Sonbahar rüzgârları silip süpürmeden, Kuruyan son yaprak yere düşmeden. Şaşırsın kalsın gelmez diyenler. Sandıkta eskisin o bembeyaz kefenler. Bir kerede şu kader hayrette kalsın. Bir kez göreyim gözlerini ölmeden. Sonra ecel canımı alırsa alsın. Bırak gönül bırak hayal kurmayı. Bırak şu yalan dünyayı yanarsa yansın. Zaten ölmüşsün neyleyeceksin yaşamayı! Kırılsın kalem, kader utansın... ... Nigâr Güler. 29/09/2016 |