BEN YAŞARKEN
Ben yaşarken,geçip giderdi günler
Kabullenirdim ne varsa yaşanası Ağlamazdım arkasından zamanın Kimi zaman hüzünlü Kimi zaman neşeli Buyur ederdim umutları yüreğime Hoş geldin derdim Ben yaşarken İncitmeden severdim sonbaharları Küsmezdim güneşe Saklanınca kara bulutlara Şimdi beni seyrediyorum Uzaklardan bir yerden Bana kızgın,bana öfkeli Kalbim ise çok pişman Ruhumun sana teslimiyetinden Geri ver nefesimi ne olur Ben bana doğmalıyım yeniden Çünkü Anladım ki o acı gerçek Yaşadığımı sanmakmış meğer Sende ölmüşken... Gülseren MORKAN 25/09/2016 |
Ama her akşam batan güneş bile yeniden doğuyorsa, küllerimiz savrulmadan doğacağız yeniden daha güçlü ve daha aydınlık olarak... Keşke sık sık seyredebilsek kendimizi uzaktan...
Sevgilerimle, güneş gibi yeniden doğuşlara...