Adı İstanbul
Al yazmalı pembe kız taşradan sesi gelmiş
Onu bir kez görmüşken sadece eşi bilmiş Ne nizamdır, ne makam yadeli esi salmış Ta oradan, buraya yokuş! Adı İstanbul! Keyif almazken halden dil olup akamamış Yedi yabancı elden yol bulup bakamamış Sevgisi mormuş selden ruh kalıp çakamamış Tanımadan evlenmek bilse! Yadı İstanbul! Gurbet elde yüzerek anaya ağıt yakmış Kardeş, baba diyerek kocaya soğuk bakmış Sonra başın eğerek köyüne ağıt okmuş Gelinlik, karabasan esme! Badı İstanbul! Gelin kızın yerine biraz koyunca kendim Git dedim, az derine ahval boyunca bendim Hal anlamaz birine derde koyunca, indim Susmaya yüz mü tuttun? Dedim kadı İstanbul! |
Okudum ve taktirlerimle çok beğendim…
Gönül dostluğuyla Kutlarım…
…………………………….. Saygı ve Selamlar…