ıslandım yağmurda! içimdeki çocukluğum
ah! o eski günler dedirtti, özlemim ruhum
cebimizde çoraplar, koşar oynardık birlikte
şimdikiler perde gerisinde,camdan fanus delikte

ne zaman yağmur yağsa, neşemizdi sokaklar
bir toprak kokusu var ki ; mayamızdan letafet
geçmişe duyduğumuz özlemi, şimdiki çocuklar
anlamamazlıktan geliyorlar, istersen bin laf et

ey yağmur al götür beni çocukluğumu.!
içimde ki sağanaklarla boşalsın duygularım
mademki damlalarda birikmişse hatıralar
yağmur gibi akan yaşların kıymetini anlarım

paylaştım her bir damla mı yağmur kokusuyla
içim de sinmiş vaziyette depreşir hatıralar
gözlerim bulutlardan nemli gidecek korkusuyla
yağmur; ıslık çalar ruhumda eksilmez fırtınalar

insan, bazen bir damla gibidir dışına yağar
çırpınır dalgalar gibi , kavga eder de sahille
bazen de derin bir hissiyatla, hüzüne boğar
o bir damladan mülhemdir, rücu eder aslına.
yusuf erdoğan