ŞAŞTI ERENLER
Hüsrana odaklı insanlık yayı
Sabrım gözesinden taştı Erenler İkiyüzlü dost dan , çoğaldı sayı Endişem boyumu aştı Erenler Mecalden ibreyi sona getirdim Bir tık akıl vardı yedim bitirdim Güveni hiç sorma çoktan yitirdim Umudum heybemde düştü Erenle Evlat bilmez baba, ille anayı Kendine akıtır açıp vanayı Bakıp güdemezken İki danayı Hırs saygıya mezar eşti erenler Aymazlık derine, salmışken kökü Omuzlayıp aldım sırtıma yükü Azimle giydirdim sevgiye kürkü Eşek de Bektaş da, şaştı Erenler Kuzu kurda dönmüş, siyah hakiye Özveriyi sorma sıfır bakiye Samimiyet deme tümü takiye Eskiden insanlık, baştı Erenler Şad olayım diye çizdim arayı Aşikâr eyledim gördü yarayı Devayı beklerken sildi çareyi Vurdu hançerini, deşti erenler Zaralıerenim kırdım dümeni Yordum tabiatı, şok ettim feni Bozkıra döndürdüm çayır çimeni Yazım dondu kışım, pişti Erenler Azimet IŞIK 06.09.2016 Saat.06.45 ÇEKMEKÖY İSTANBUL |