BİTİRELİM BU GECE...
Işıkları loş olsun, göremesin göz gözü
Bir yerde karşılıklı oturalım bu gece Ön sözü ben yazmıştım, sana ait son sözü Bu romanın sonunu getirelim bu gece... Ne yaptıysak bir türlü geçmiyorsa bu sancı Dayanılmaz oluyor çaresizlik usancı Yarını beklemekten yolcudan yorgun hancı Hasta aşkı masaya yatıralım bu gece... Muhakeme zor olur efkar basmış serlerde Meleklere danışsak devam edin derler de Aslında aşk kutsaldır, sürünmesin yerlerde Ait olduğu yere götürelim bu gece... Dehşetli fırtınalar esip yerinden söksün Hayaller uçup gitsin, enkazı dibe çöksün Gözlerimiz son defa bakışarak yaş döksün Umut yüklü gemiyi batıralım bu gece... Baktık ki konuşarak hallolmuyor mesele Ayrı ayrı yollardan yürünmez ki el ele Bırakıp kendimizi şu hayatın rastgele Çıkmaz sokaklarında yitirelim bu gece... Mutluluk beklentisi artık ömür çalmasın Anılar boşluk bulup düşlerime dalmasın Sımsıkı kapat sakın açık kapı kalmasın Defnedelim maziye... bitirelim bu gece... ........... Dr. Ayşe İzci Coşkuner (Bulem hatun) 15/9/ 2016, Antalya |