TEKERRÜRGün bitti Ne güneş kaldı sarısıyla Ne hüzün kaldı acısıyla Bir telaşe kararıyor menzilde Son çeyrek saatinde akşamın Ne okşandık hakkıyla Ne seviştik aslıyla Yine hayallerden harcadık Ay bitti Ne hesap kaldı pürüzsüz Ne kitap kaldı küfürsüz Bir pişmanlık okuyor şaşılarım Son dayanmasında kapakların Ne yürüyebildik fütursuz Ne anabildik rükusuz Yine sükunete bağladık Yıl bitti Ne gizleyebildik saçların beyazını Ne kapatabildik gönlün yarasını Bir yokuş zahmetinde dizlerim Kımıl kımıl Mevsim mevsim Ne anladık geçen zamanı Ne içebildik sevda şarabını Yine ömürden harcadık... Mehmet Aydın |