İsyankar sevdalar
Fırtınalar kopuyor yağmurlarla pencereme
Kaldım artik yapa yalniz yine uykusuz bir gece İzliyorum sadece kasvetli gökyüzünü Acılar içinde yine mutsuz ve yorgun bedenimle Ve yine anladim icimde ki sevdiğim yoksun Artık kalbim durgun gözyaşlarım sel gibi Damarlarımdan dolasan kanlar o kadar soğuk ki taşımaz oldu dertli bedenim kederli bedenim buz gibi taş kesilmiş bedenden hala sevgi seli Artık olmicagini bile bile beklemek var ya Sevmenin ne oldugunu görmeden sevmek Karşılıksız ve taş kalpli birini sevmek var ya Kalbim artik isyan eder oldu tüm duygularıma Sensiz geçmek bilmeyen gunlere aylara yıllara Gece olmadan kaybolan giden güneşe içindeki senle dolu olan umutsuz hayallerime Ve asla nefrete dönüşmeyen sevgime askima Artik ben İsyan ediyorum isyan yalan sevdalara......... |