Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yüzemeyen Mevsim
Salih Özdemir
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 502 okunma
Yüzemeyen Mevsim
Seni öldürmemesine asla izin verme
Diye başlarken mektubuma, Ellerimde ateşin soğuğu Ve beni yakamayacak bir buz vardı. Yazarken ellerimi kalem yerine kalbimi kavrarken yakaladığımda, Mevsim değişti. Mevsim rüzgarın hızını almış, Fırtına çıkarmıştı. Mektubumdaki zarflar zor durumdaydı. Gözlerimdeki kapı açıldığında Demirden gelen sesle irkilen bedenim titrerken, Gözyaşlarım boğuyordu kağıtları. Yüzme bilmeyen kelimelerle taşıyordum sana. Hislerimi Beyaz denize akıtıyordum. Donuk bakışların, Beyaz denize yükledi sıfatını. Donmuştu. Ve ardından beni kara gömdüler, Güneş bana küstü. Artık soğuk ve siyah bir yeryüzü vardı arkamda. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yüzemeyen Mevsim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.9.2016 10:52:04
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 502
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.