SUYU YIKAYAN BAKIŞLARINDA YAKAMOZLAR VARDI
SUYU YIKAYAN BAKIŞLARINDA YAKAMOZLAR VARDI
bir hikaye yaşandı denizlerinde gözlerinin suyu yıkayan bakışlarında yakamozlarla betonlarda sıkışan yüreğimle sevdaya hasret ruhumu yorarken ellerinin sıcaklığı her güzel gün gibi bitti sen yoksun terleyen ellerin ince parmakların yok yağmur oldun adın gibi yeşerttin ve bu sen olmamalıydın derken /yıktın/ depremler sundun şehirde yetim kaldım içindeki çocuğu besleyemeden acıyı besledim sevda niyetine yüzümde tebessüm içimde kan göz yaşlarım içime akarken gölgemde kayboldum gamzelerinin menzilinde geçmişte yaşanamayan hatıraları yeşerttin sarhoş etti sıcaklığı duygularının kanayan sevdama kantaşı sürdün cıvıltılı sabahların titreten sıcaklığı akarken dudaklarından ruhuma … ürkektim tedirgindim yaşanan mutluluklara aslında hepsi bir hayal mi adın gibi bedenin de umut mu dudaklarından güzel melodiler dökülüyor kirpiklerin okşarken yanağımı ezilen bir karıncanın feryadı karışıyor feryadına sen öpünce ısıtan damlalarınla buselerin sıcaklığı yüreğimde sükutu yüklenen sızı sessizliğindeyim sevdayı birde duyguların sahibine bana sor doğallığın gönendiriyor ruhumu yağmurum ol ilmek ilmek ak çiçek çiçek aç yağ yıldızlarla sabah aydınlığı ile genişlesin vakitler yağmurum ol ıslat eriten buselerinle nefesimi besle nefesinle buse buse ıslat beni bulunmadan yitirilen bir şeylerin özlemiyle kapanırken gözlerim sensizlikle eriyor buselerinden arda kalan mirasınla yanaklarımda yağmur aslında hepsi yaşanan bir rüya aşka yenilen yüreğim savruluyor kavuşma özlemiyle sırlı sırsız sınırsız yanılgılarla kavruluyor yağmurum ıslat beni alıp götüremedim hayal ülkesine yada özlemi duyulan hayal adasına cesaretim yoktu /aslında/ /yok da / sensizliği de göğüsleyemiyorum ki mısralara yaslanarak kelimelerle dokunuyorum ipeksi nakışlarla harf harf saçlarını okşuyorum sen susuyorsun kalbim susuyor zaman susuyor uykuyla uyanıklık arası sırıl sıklam umutlarla ismini sayıklıyorum gece çığlıklarla fırlarken yatağından umutsuz cinnetlerde düşerken uçurumlardan canımdan can kopartıyorum ömrümden tel tel suskularla … kimi aşklar cesur yaparmış insanı benimki korkak yaptı yağmurunla yeşerme özlemlerim eridi saatleri sana ayarlayamadım affet bakışlarında yakamozlar besleyenim alıp götüremedim seni bir hayal gölgesine Adem KARAFİLİK |