ANTORYUM-II
Sana kırgınım Antoryum
Hatta kızgınım biraz da Ateş kırmızısı renginle Haddehaneye çevirdin beni. Umutsuz aşklar yarattın Sahte gülüşlerinle. Halbuki ne çok sevmiştim seni Kimsenin sevemeyeceği kadar Yine aldanmış, boş yere yanmışım. Ne kadar duygusuz, Hissiz bir çiçekmişsin. İçimde fırtınalar koparken Karşımda gülümsüyorsun. Ne çileler çekti bu yürek Kim bilir daha ne hicranlar görecek Umutların tükendiği yerde Ufukta, yeni bir gün doğacak. |