Oldum olası sevmedim oyunları
Daha çocukken beş taş oynarken
Harun kafama attı taşı
Silinmedi izi
Bir yara nasıl da hatırlatır bizi
Gofretten kesik resimler çıkardı
Baş gövde ayak
Birleştirmek için uğraş dur
Arkadaşım yırtık Kamil de çok vardı
Babası köyümüzün tek bakkalın sahibiydi
Meğerse iki resmin birini yürütüp
Tek resimli satıyormuş bizi
Onu Hasan dan öğrendin
Ha bir de gel oynayalım derdi çakal
Duvar resmi çakar elini yerdeki resme yaklaştırır
Onuda alırdı resmen
Sonra iki kişi dövdük onu
Bizden uzak durmaya başladı
Çocukluk işte...
Büyüyünce elektrik mühendisi oldu
Çocukluktan beri akım vardı zaten
Biraz büyüyünce okey öğrendim
Taş çalmak nedir bilmezdim
Yenile yenile okeyi merak sardım
Çift okey dışına attım
Sonra ondanda hevesim gitti
Hala tavla bilmiyorum
Başka oyunlarda var
Ne aklım sarıyor ne de kalbim
Sakın bana sanal demeyin
Köyüm de yok ineğimde
Yağmalanacak yerimde.