0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
910
Okunma
O çiçekler geceye göğüs germeden nasıl açardı sabaha?
Dudakların... Onları bende olanlar ile değiştireceğim.
Eskiyen herşeyin yerini sana bırakıyorum.
Biliyorum özlüyorum. Bitap düştüm bitmemişliğini düşlemekten,
saçlarının savruluyor hali gözümden düşmüyor. Hayallerinle suya,
dalıyorum hayale, izle. Dudakların, ölmemek içten değil.
O iki kırmızı imza,
Hangi kağıtta iz bırakmazdı?
Söylesene,
Seni yaratan, seni unutmayı niçin yaratmadı?
Yokluğunda yetmiyor oksijen. Parçalanamıyor hüzün!
Gitmiyor ayaklarım.
Bitmiyor cümle. Hece kelimeye dönüşemeden,
Parçalanıyor hüzün.
Yoksun,
Kalbim
Artık
Atmıy...
5.0
100% (2)
