Geceye Dertlendim
Dün gece bir düş gördüm
geride bıraktığım yıllarım tek tek sorguladı beni gökyüzü ağladı ben ağladım ne fırtınalı bir gündü yine hırpaladım göğsümü kurudu dilim damağım boğuyordu sanki dağlar beni kuru ayaz vurur bedenime kokun siner üstüme umut doğar her yanım adını koyarım özlem şehri camlar yine puslu yine tutmaz ellerim sakladım içimde acılarımı belki bir umut var diye bedenim yorgundu gölgem yere yansıdı sessizce vurdu hasret çaresizleşti dertlerim yalnızlık ne zormuş söylenirim kendi kendime hep uçurumun uçlarındayım durmadı gözyaşım sönmedi yıldızlar... Hüseyin YANMAZ 31/08/2016 |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar